Toy Story 4: Eski Bir Dosta Veda

Toy Story ya da çocukluğumuzdan beri kullandığımız adıyla Oyuncak Hikayesi, serinin 3. filminin tamı tamına 9 yıl ardından 4. filmiyle bize veda etmek üzere beyaz perdeye geri döndü. Bizler de uzun zamandır heyecanla beklediğimiz filmi sizler için incelemek istedik.

Film, daha vizyona girmeden Rotten Tomatoes‘da girilen 359 eleştirmen yorumuyla tam puan alması ve Woody ile Buzz Lightyear karakterlerinin 24 yıllık orijinal dil seslendirmenleri Tom Hanks ve Tim Allen’ın filmin senaryosunun sonunu okurken gözyaşlarına hakim olamadıklarını belirtmeleriyle hayal kırıklığına uğratmayacağını belli etmiş olsa da ülkemizde ilk 3 filmi seslendiren Haluk Bilginer ve Mehmet Ali Erbil’in(sağlık sorunu nedeniyle) son bir kez mikrofon karşısına geçememiş olması filmi izlerken bir yanımı buruk kalmasına neden oldu açıkçası.

Yine de izlemesi oldukça keyifli olan filmi dilerseniz hiç vakit kaybetmeden detaylıca incelemeye başlayalım.

Filmin Hikayesi

Filmin hihayesini yorumlamadan önce konusunu kısa bir şekilde özetlemek istiyorum. Andy’nin çocukluğunu birlikte gerçirdiği oyuncaklarını Bonnie adlı minik kıza emanet edip üniversiteye gitmesinin ardından eski dostlarımızın Bonnie’nin odasında yaşamaya başlamış. Filmin başında görüyoruz ki Andy’nin üniversiteye gidişinin üzerinden belli bir zaman geçmiş ve Bonnie’de ana okuluna başlayacak kadar büyümüş.

Woody ise kendini tamamen yeni çocuğuna adamış durumda, Bonnie onu Andy’nin sevdiği kadar sevmiyor olsa dahi…(Madem oynamayacaktın Woody ile Andy’i niye ayırdın zalim Bon Bon????)

Fragmanlarda da gördüğümüz üzere ana okulunun ilk gününde Bonnie’nin kaşıktan yaptığı oyuncağına çok bağlanması fakat Forky’nin kendini sadece kullanılıp atılması gereken bir çöp alarak gördüğü için korkup kaçması üzerine Woody ve diğer oyuncaklar kendilerini yeniden bir kurtarma görevinin içinde buluyorlar. Bu yolculukta ise eski bir dostla hatta Woody için bundan daha fazlası olan biriyle karşılaşıyorlar.

Hemen hemen herkes benzer şeyleri düşünüyordur ki Oyuncak Hikayesi 3 zaten bir veda filmiydi fakat film ekibi seride tamamlanmamış bir iş olduğunu düşündüğü için yeni bir filmin hazırlığına koyuldu. Woody ve Bo Peep’in hikayesini anlatmak…

Serinin önceki filmlerinde porselen bir bebek olduğu ve aksiyon sahnelerinde kırılma ihtimali yüksek olacağı için Andy’nin evinde kalması tercih edilen Bo Peep bu kez tamamen farklı bir yaklaşımla sokaklarda yaşayan kayıp bir oyuncak olarak resmedilmiş ki bence gerçekten de güzel bir tercih olmuş.

Kırılgan yapısına rağmen sokaklarda hayatta kalmayı başaran Bo Peep maceracı yapısı ve çevik hareketleriyle Woody’i de izleyiciyi şaşırttığı kadar şaşırtıyor.

Bunun haricinde içinde çok fazla yeni ve eski karakter barındırmasına rağmen elinden geldiğince herkese yeterli vakit ayırarak bu karakter sayısının altından başarıyla kalkan film yine de Buzz ve Jessie gibi eski odak karakterlerini biraz daha gösterseydi keşke dedirtmiyor da değil. Fakat belirttiğim gibi bu ana odakta Woody ve Bo Peep filmi olduğu için yapılan bu tercih yanlış da sayılmaz.

İlk 3 filmden alışık olduğumuz ve her filmde benzer şekilde ilerleyen iyi sanılan karakterin kötü çıkması ya da herkesin gün sonunda sağlıklı şekilde Andy’nin odasına dönmesi gibi klişeleşmiş Oyuncak Hikayesi öyküsünden de uzakta durmaya çalışan filmin farklı bir şeyler denemeye çalışması da senaryo açısından güzel detaylardan biriydi.

Görsel Efektler

Pixar’ın, çıkardığı ilk Toy Story filminden bu yana hemen hemen her zaman çok iyi filmler çıkarmasının iki nedeni var. Bu nedenlerden biri kalbe dokunan hikayeler bulmaları, diğeri ise görsel olarak sürekli gelişen işler ortaya koymaları.

Bana göre Toy Story 4 ise bu güne kadar yaptıkları görsel olarak en iyi gözüken iş. Oyuncaklarda da insanlarda da çok detaylı bir çalışma yapıldığını filmi izlerken çok detalı bir şekilde incelemeseniz de fark ediyorsunuz. Örneğin Buzz’ın plastik bir oyuncak olduğu hissi, plastiğinin dokusu, üzerindeki çıkartmalar ve tuşlarına kadar özenle çalışılarak oluşturulmuş. Filmdeki animasyon ve filme özel çıkan oyuncaklar neredeyse birebir aynı gözüküyor. Bu kadar gerçekçi bir etki yaratmaları da insanı izlerken etkiliyor.

Oyuncaklar haricinde insanlardaki saç ve hayvanlardaki tüy detayları da oldukça etkileyici. Filmlerde kullanılması artık adetten olan 3d ise pek de etkili değil diyebiliriz. İzlerken ekstra deneyim sağladığı bir an yok.

Film Müzikleri

Disney animasyonlarının aksine Pixar işleri genellikle müzik ağırlıklı ya da müzikal olmuyor. Bu nedenle bu filmde de çok fazla şarkı olmadığını söyleyebiliriz ama You’ve Got a Friend in Me şarkısını tekrar duymak bile yeterince iyiyken film bize I Can’t Let You Thrown Yourself Away gibi hemen dile dolanan ve The Ballad of the Lonesome Cowboy ile hüzünlendiren iki şarkı daha ekliyor Toy Story tarihine.

Aladdin incelememizde de Oscar alma ihtimali olan bir şarkıdan bahsetmişken ve henüz Aslan Kral ile Frozen 2’de vizyon için sıralarını beklerken bu sene düzenlenecek Oscar Tören’nin orijinal şarkı kategorisinde Disney kendisi ile yarışacak gibi gözüküyor. Toy Story 4 The Ballad of the Lonesome Cowboy ile final listesine adını yazdırabilecek mi öğrenmeyi merakla bekliyoruz.

Yeni Karakterler

Yeni karakterlere değinmeden önce eski karakterlerle ilgili belirtmek istediğim birkaç şey var ki bana göre Buzz’ın karakterinin bir nebze ilk filme döndürülüp saflaştırılmış ve Woody’nin arkasındaki ipi çekince garip bir şekilde artık tek bir cümle değil farklı farklı cümleler kuruyor olması filmde yapılmaması gereken şeylerdendi.

Bo Peep’in porselen görüntüsünün yumuşatılmasının aksine bu iki tercih olmadan da hikaye başka şekillerde ilerleyebilir ve ilk üç filme biraz daha sadık bir devam filmi ortaya çıkabilirdi.

Yeni karakterlere değinecek olursak;

Forky: Bonnie’nin ana okulunun ilk gününde elleriyle yaptığı ve hemen en sevdiği oyuncağa dönüşen Forky gerçekten de izlemesi eğlenceli karakterlerdendi. Özellikle yeni yapılmış olduğu için her şeyi yeni yeni öğreniyor olması detayı da güzel düşünülmüş detaylardandı.

Ducky ve Bunny: Aslında fragmanlarda izlediğimde sinir bozucu olabileceğini düşündüğüm Ducky ve Bunny açıkçası filmin en iyi yanlarından biriydi. Bu iki sevimli peluş kafadarın salondaki çocukların yanı sıra yetişkinleri de çokça kahkahaya boğduklarını belirtmeden geçemeyeceğim.

Duke Caboom: Orijinal dilinde Keenue Reeves tarafından seslendirilen Duke Caboom bana biraz Buzz’ın ilk filmdeki hallerini anımsattı fakat Buzz’ın aksine Duke oyuncak olduğunun gayet farkında olan bir karakter.

Gabby Gabby: Pek bir şey söylemeye gerek yok gibi. Gabby Gabby sadece dış görünüşüyle bile bu filmin kötü oyuncağı benim diye haykırırken aklımıza Annabelle ve Chucky diğer bebek kötüleri de getirse de tabii ki bir çocuk filminde böyle şeyler yaşanmıyor.

Giggle McDimples: Bo Peep’in yeni arkadaşı Giggle McDimples’da filmde çok izlememiş olsak da enerjik ve heyecanlı halleriyle olduğu sahnelerde filmin temposunu yükselten karakterlerdendi. Aynı zamanda filmin son zamanlarda çıkan minik oyuncak modasına da uyum sağlamasına da katkı sağlamış.