Shazam: Sihirli Kelimeyi Söyle!

DC Comics’in ilk olarak Wonder Woman elde ettiği finansal ve eleştirel başarıyı Aquaman ile devam ettirmesi sonrasında gözler bir diğer solo film Shazam’a çevrilmişti. Zira diğer iki karakterin aksine Shazam DCEU içinde ilk kez gözükecekti. Önceki DCEU filmlerine göre daha az bir ciddiyete sahip film; dram, aksiyon, fantastik türlerini başarılı bir mizah anlayışı ile harmanlıyor. Tabii bu durum bazı kısımlarda filme olumsuz yansımış olsa da geneline bakıldığında filmin tonu başarılı bir şekilde oluşturulmuş.

Lights Out ve Annabelle: Creation filmlerinde yakalamış olduğu popülerliğini Shazam filmi ile çok üst noktalara taşıyacak olan yönetmen David Sandberg, filmin başarılı olmasını sağlayan en önemli isimlerin başında yer alıyor. Tıpkı James Wan gibi korku filmleri sonrasında başarılı bir süper kahraman filmi çeken yönetmen, bunu korku filmi yönetmenlerinin bir sahnenin doğru olması için çok uğraşmasına bağlıyor.  Zira filmin en başarılı olduğu bölüm mizah çok ustaca oluşturuluyor.

Sandberg bu noktada oldukça şanslı; çünkü Zachary Levi, Jack Dylan Grazer ve Asher Angel’in performansları ona yardımcı olmuş. Zachary Levi dramatik sahnelerde pek ön plana çıkamamış olsa da yetişkin vücudunda yaşayan bir çocuğu canlandırmakta çok başarılı bir iş çıkarıyor. Jack Dylan Grazer ve Asher Angel’in dramatik performansı ise çoğu zaman göz önünde olmamasına rağmen övgüye değer nitelikte. Burada küçük bir dipnot olarak filmde çok fazla yer almamalarına rağmen Faithe Herman ve Ian Chen’in olduğu bölümler de oldukça keyif vericiydi.

Shazam’ın iyi bir süper kahraman filmi olmasının yanı sıra, iyi bir aile filmi olduğunu söylemek yanlış olmaz. 90’ların aile filmi Evde Tek Başına tarzında komedisinin yanı sıra, yönetmenin ilham aldığı Big filmi ve Stranger Things’den esintileri de hissetmeniz mümkün. Küçük yaşta kimsesiz bir çocuğun ailesini bulmaya çalışırken yetişkin olmak zorunda kalması filmin en etkileyici kısımlarından. Zira bu arayış filmin başladığı dakikadan itibaren her dakika gözümüzün önünden ayrılmıyor ve ailenin ne olduğuna dair çok doğru noktalara değiniyor.

Filmin teknik detaylarına geldiğimizde açıkçası rahatsız edici görsel efektlerin dışında filmin genelinde başarılı olduğunu söyleyebiliriz. Zaten görsel şakaların oldukça fazla olduğu bir filmin bu kısımda başarısız olması beklenmez. Pek akılda kalıcı müziklere sahip olmasa da doğru yerlerde doğru müziklerin kullanılması güzel (ve evet filmde Queen çalıyor). Ancak film sanırım son yıllarda izlediğim en kötü 3D kullanımına sahip. O yüzden 3D’yi daha çok sevip, tercih eden birisiyseniz bu kısımda hayal kırıklığına uğramanız mümkün. Kısacası elinizde patlamış mısır, ailenizle birlikte eğlenceli vakit geçirebileceğiniz türden bir film.

Filmin hikayesiyle ilgili bölüm, gereksiz birkaç bilgi ve jenerik sonrası sahnenin olduğu kısım ise yazının devamında (Evet, filmde jenerik sonrasında iki ayrı sahne mevcut).