Bu yıl izlemeyi merakla beklediğim filmlerden bir diğeri, Sofia Coppola’nın yazıp yönettiği On the Rocks filmiydi. Galasını 22 Eylül’de New York Film Festivalinde yapan film, A24 tarafından 2 Ekim’de kısa süreli olarak vizyona girmişti. Son olarak da geçtiğimiz hafta Apple TV+ ile dijital platformda yayınlandı. Ben de filmi severek izlediğimden, üzerine kısaca bir şeyler yazmak istedim.
Senaryo
Filmin konusundan kısaca bahsetmem gerekirse; Laura (Rashida Jones) eşinin kendisini aldattığını düşünür ve bu konuda babası Felix’in (Bill Murray) fikrini alır. Felix’in, Laura’yı iyice şüphelendirmesiyle birlikte baba – kız gizliden gizliye Laura’nın eşi Dean’i (Marlon Wayans) takibe alır ve böylelikle bir maceraya atılırlar. Filmde hikayesi temelde eşim beni aldatıyor mu acaba sorusundan çıkıyor olsa da Sofia Coppola günümüzde yaşanan ilişkilere ve evliliklere çok güzel bir pencereden bakmış. Ancak benim filmin en çok sevdiğim kısmı, kuşaklar arasındaki farklılıkları olabilecek en yalın haliyle göstermesiydi. Hatta bir sahnede üç farklı kuşaktan insanın gerçekleştirdiği sade bir sohbete yer vermesiyle, günümüz insanının portresini ne kadar iyi çizdiğini anlayabilirsiniz.
Oyuncular ve Karakterler
Filmin odağının ikili ilişkilere dayandığı yapımlarda, oyuncuların performansı çok önemlidir. Hatta bu ikili arasında kuşak farkları varsa uyum yakalamak her zaman kolay olmayabilir. Ancak hem Rashida Jones hem de Bill Murray rollerinin hakkını sonuna kadar vermiş. Bill Murray’in yaşlı ancak karizmatik birini başarıyla temsil etmesi bence kimse için sürpriz olmamıştır. Rashida Jones ise bence filmde daha fazla övgüye hak eden isim. Çünkü kendisine tüm bir kuşağı temsil edecek sadelikte bir rol verilmiş. Günümüzdeki monotonlaşan hayatların ve tükenmiş insanların portresini belki de olabilecek en iyi şekilde canlandırdığını söyleyebilirim. Açıkçası böylesine iyi oyunculuk çıkarmasında Sofia Coppola’nın etkisinin büyük olduğunu düşünüyorum. Nitekim hem oyuncular, hem de yönetmen karakterlere ve hikayeye ait detayları iyi ele almış. Kaldı ki; yardımcı karakterler üzerinden hikayeyi ilmek ilmek işleyen kişinin Sofia Coppola olduğunu düşününce, az önce yaptığım çıkarıma hak verirsiniz sanırım.
Yönetmenlik
On the Rocks gibi filmler bana her zaman bir yönetmenin filmde bırakacağı etkiyi nasıl değiştirebileceğini gösteriyor. Başta bahsettiğim konunun temeline baktığınızda, karşınıza The Room gibi bir film çıksa kimse şaşırmaz herhalde. Ancak Sofia Coppola hikayeyi ve karakterleri bizler için anlaşılabilir kılarak, işin kolay kısmını oyunculara bırakıyor. Haliyle anlayabildiğiniz karakterlere karşı empati kurmanız kolaylaşıyor ve sizi duygusal olarak etkisi altına alıyor. Yine de sadece bu kadarını yaptığını söylememiz bile kendisine haksızlık olur. Çünkü etrafındaki nesneleri ya da mekanı bile kullanarak hikaye anlatımına destek çıkıyor ve oyunculara rahat bir alan bırakıyor. O yüzden sanırım bu yıl izlediğim filmler arasında yönetmenliği en çok beğendiğim kişi olarak Sofia Coppola’nın adını rahatlıkla verebilirim (I’m Thinking of Ending Things’i daha iyi bir film olarak görsem ve o filmde de Charlie Kaufman’ın yönetmenliğini başarılı bulsam da hikaye olarak daha az ilgi çekici bir yapımdan iyi film çıkarmasıyla öne çıktığını söyleyebilirim).
Sonuç
Kağıt üzerindeki ilgi çekici olmayan bir konusu ve ağır temposuna rağmen yönetmenin dokunuşlarıyla filmin izleyiciye dokunur hale geldiğini söyleyebilirim. En azından benim için böyle oldu. Gerek oyuncuları, gerek sahne seçimleri olsun başarılı bir yapım olmuş.
On the Rocks
On the Rocks - 7
7
İyi
Görsellikten uzak, sade anlatımıyla Sofia Coppola'nın gözünden günümüz insan ilişkileri ve iki kuşak arasındaki farklılıklar. Başarılı oyuncu performanslarıyla öne çıkan baba - kız macerası da hoş olmuş.
