Hades İncelemesi

Bastion, Transistor ve Pyre oyunlarıyla adını duyduğumuz Supergiant Games’in yeni oyunu Hades; harika bir rouge-like örneği ve Yılın Oyunu olmaya aday.

Hikaye

Babasının baskısı altında yıllarca zulüm gören Hades oğlu Zagreus, bir gün annesinin bildiği kişi olmadığını öğrenir ve Yeraltı Dünyasından kaçıp annesiyle buluşmak için tehlikeli yollara girer. Bu süreçte adını bütün tanrılara duyurması gerekecektir.

Oynanış

Hades bir rogue-like dungeon crawler oyunu. Peki bu ne demek derseniz, koridorlar arası yolculuğunuzda çeşitli yaratıklarla savaşıp çoğu zaman rastgele olan bazı durumlara hazırlanmanız ve bu durumlara çabucak adapte olup mücadele etmeniz demek. Tabi bu rastgele durumlar Hades’te inanılmaz iyi bir şekilde yapılmış. Yeraltı Dünyası 3 katmandan oluşuyor bunlar; Tartarus, Asphodel ve Elysium. Bu katmanların arasında bahsettiğim rogue-like’ın rastgele durumları atanmış durumda, bir bölümü geçtiğinizde kapınıza bir yada daha fazla kapı çıkıyor ve orayı temizlediğinizde elinize geçecek ödülü görebiliyorsunuz ama bölümler rastgele olduğu için o kapıdan sonra mini-boss ya da doğrudan katmanın boss’una gidip gitmeyeceğiniz ise tamamen muamma. Bunun yarattığı gerginlik ve taktiksel oynama hissiyatı Hades’i çoğu rogue-like oyundan ayırıyor. Ayrıca Olimpos tanrılarının farklı yetenekler bahşeden “Lütuflarıyla” her oynadığınız oyun farklı bir deneyim sunuyor. Toplamda 6 adet yakın ve uzak savaşlara katılabileceğiniz silah var. Ayrıca bu silahların toplam 24 farklı varyasyonu var. Bu farklı silahlar ve varyasyonlar sayesinde oynanış çeşitlik kazanıyor.

Oyunun Mini-boss ve Bossları ise sürekli gelişen, her savaşınızda ayrı bir keyif verecek şekilde tasarlanmış. Mini-bosslar genelde normal düşmanların bir zor versiyonu şeklinde karşımıza çıkıyor ama oyunda özel tasarlanmış mini-bosslar da var. Oyunun ana bossları ise harika ötesi. Oyun, bossları bir kere yendiğinizde buna alışıp her seferinde kolayca geçmenizi istemiyor ve bu harika bir şey. Sürekli heyecan dorukta bir şekilde oyunu oynuyorsunuz. Çoğu haritada sabit düşman tipi yok, sürekli değişiyor ve bir seferinde çok canınızı sıkan yer sonraki seferinde acayip eğlenceli bir hâl alabiliyor. Ayrıca bölümler etraftaki tuzakları kullanarak bile geçebileceğiniz stratejiler geliştirmenize açık bir durumda.

Karakter Tasarımları ve Müzik

Olimpos Tanrıları ve Gece Yaratıklarının tasarımları karakteri tanımlama açısından çok iyi, herhangi bir diyaloga girmeden bile karakter hakkında bir çok bilgi veriyor. Ares’in savaş boyası, Artemis’in doğa teması etrafında şekillenen kıyafetleri buna örnek. Ayrıca tanrılarla yaptığımız diyaloglar çok iyi yazılmış. Komikler, kişilik özelliklerini çok iyi yansıtıyorlar, sizin durumlarına kolay adapte olabiliyorlar ve anında sizi satabiliyorlar. Aranızdaki ilişkiyi ilerlettikçe değişen diyalog yapıları ve size bahşettikleri “Lütufların” güçlerinin artması mitolojik olarak da ufak bir espri aslında.

Oyunun orijinal müziklerini yine Supergiant Games’in bir numaralı şarkıcısı ve bestecisi Ashley Barrett yapmış ve Transistor’den sonraki en iyi şarkılar ortaya çıkmış. Good Riddance ve In the Blood çok şahsına münhasır parçalar ve kesinlikle bir oyun müziği olarak çok başarılılar. Bunun yanında her karşılaşma sırasında değişen acayip akıcı tonlara sahip parçalar ise savaş sırasında acayip gidiyor. Hades, 40 TL’lik cazip fiyatıyla bu yılın kaçırılmaması gereken oyunlarından biri.