The Witches: Teknolojiyle Büyüsünü Kaybeden Film

Sizleri bilmem ama beni Roald Dahl’ın kitaplarına dayanarak çekilen aile filmleri genellikle memnun etmiştir. Yazmış olduğu kitaplardan sadece milenyum sonrasında bile Charlie’nin Çikolata Fabrikası, Yaman Tilki, Koca Sevimli Dev gibi popüler filmler çekildi. O yüzden onun hikayelerinden çıkan bir aile filmi olunca haliyle büyük bir beklenti oluşuyor. Üstüne üstlük filmin yönetmenlik koltuğunda Robert Zemeckis, yazarları arasında ise Guillermo del Toro gibi önemli isimler var. Zaten halihazırda bu yüzden The Witches filmini 2020 film listeme almıştım. Ancak film tüm bu beklentimin altında kaldı. Bunun sebebine ise yazının sonlarında net bir şekilde değineceğim.

Hikaye

The Witches; küçük bir çocuğun cadılarla karşılaşması sonucu bir fareye dönüşmesini ve devamında yaşadığı macerayı konu alıyor. Bu yüzden böyle basit bir aksiyona bağlanan The Witches’ın eşi bulunamaz bir hikayesi olduğunu düşünmüyorum. Buna rağmen 2020 yapımı filmin, 1990 orijinal yapım filme göre daha iyi iş çıkardığını düşünüyorum. Filmi genel itibariyle sevmemiş olmama rağmen, yaptıkları değişikliklerin birkaçı dışında hikayeye ve karakterlere derinlik kattığını söyleyebilirim. Yani filmin senaryo bağlamında çok büyük sıkıntıları vardı diyemem ama filmin başında gördüğümüz sevimli GrandMa – Hero Boy etkileşimini filmin tümünde görebilseydik çok daha güzel olabilirdi. Özellikle filmin ikinci yarısında ikili dinamikleri bana çok donuk geldi.

Oyuncular ve Karakterleri

Bugün burada şöyle bir iddiam var. The Witches filminde sadece Anne Hathaway’ın olduğu sahneleri toplayıp yarım saatlik bir kısa film yapılsa, şu anki halinden katbekat olumlu eleştiri alırdı. Anne Hathaway’ın karakteri Grand High Witch’i gördüğümüz her sahnede film sizi adeta büyülüyor. Octavia Spencer, Jahzir Kadeem Bruno, Stanley Tucci hepsinin performansı yerinde ancak Anne Hathaway gerçekten oynarken aşırı eğlenmiş ve bunu size sonuna kadar hissettiriyor. Karakterlere gelecek olursak, pek olumsuz ya da olumlu eleştiri yapamıyorum. Sadece Bruno’nun anne ve babasını açıkçası hiç beğenmedim. Hatta yukarıda bahsetmiş olduğum kötü değişikliklerden birine örnek olabilir.

Müzik

Orijinal yapıma baktığımızda müziğin pek bir yeri yok. Aslında orijinal yapımın belli bir tonda kalmak için böyle yapmış olduğunu düşününce bu çok da sürpriz değil. Ancak yeniden çevrimde müzik gerek hikaye, gerek dönemden esintiler vermekte çok başarılı kullanılmış. Özellikle filmin başlarında GrandMa ve Hero Boy arasında eğlenceli anlar yaşatıyor. Avengers serisinden tanıdığımız Alan Silvestri ise gayet güzel besteler hazırlamış. Özellikle cadıların yürüyüşüyle senkronize olarak çalan bestesini pek bir beğendiğimi söylemem gerek.

Yönetmenlik

Açıkçası şu noktaya kadar çok az olumsuz eleştirim olmasına rağmen filmin görüntüsünden o kadar rahatsız oldum ki, tüm o olumlu düşüncelerimin önüne geçti. Birçok başarılı işe imza atmış Robert Zemeckis’ten böyle bir film beklemezdim. Hatta yine bahse varım Back to the Future filmiyle bir dönemin gençlerinin geleceğini belirleyecek kadar ilham vermiştir. Hatta sırf bu filmle yeni Disney live-action Pinokyo filmine dair beklentilerim bitmiş durumda. Neyse, ne yapmış acaba bu kadar da sevmemişim diye düşünenler için kısaca söyleyeyim. Aşırı derecede CGI kullanmış. Bakın, CGI teknolojisine karşı olan biri değilim. Hatta bazı bölümleri tek tek ele alırsak kaliteli efektleri olduğu da söylenebilir. Ancak bu aşırı kullanım özellikle filmin ikinci yarısında o kadar sıklaşıyor ki, düz duran süpürge bile gözünüze gerçek dışı geliyor. Hiç kukla kullanılmadan çekilmiş olması da özensiz geldi. Aynı şekilde birçok çevre elementi de CGI ile yapılarak geçiştirilmiş. Mesela Ant-Man filminde o çevre elementleri CGI olsun ya da olmasın çok başarılı yansıtılmıştı ekrana.

Sonuç

The Witches bu yıl iyi bir aile filmi izlemek için listeme aldığım bir filmdi. HBO Max üzerinden yayınlanan film, bu yıl aynı türde yayınlanan diğer filmlerin epey altında kaldığını söylemem gerek (Bu yılki favori aile filmlerim: Onward, The Willoughbys ve Over the Moon). Anne Hathaway’ın olağanüstü performansı ve senaryodaki olumlu değişikliklere rağmen filmdeki yapay görüntü tüm o eğlenceli anları alıp, izlenmesi zor ve keyifsiz görüntülere çevirmiş. Bir aile filmindeki en önemli şeylerden biri olan o eğlenceli anlar arka planda kalınca da vasat bir filmin ortaya çıkması hiç şaşırtıcı değil. Sonuç olarak izlediğime pişman olmasam da epey keyfimi kaçıran bir film oldu.

Diğer inceleme yazılarımıza buradan ulabilirsiniz.